Zo, gisteravond was het dan zover. Na overdag zowel een afspraak met de feestmuziek bevestigd te hebben (gluren op een andere bruiloft) en het goede nieuws dat er post uit mijn geboorteplek was (geboorteakte) was het dan echt tijd voor ‘trouwpak’-uitzoeken. Remco opgehaald in Zeist, via Bunnik om een hap eten en mijn moeder op te halen langs Pieter en binnendoor naar Woerden.
In krap twee uur tijd en (in elk geval van mijn kant) wat twijfelen of dit het nou echt was … het was hem echt! De kleur die Marianne en ik in gedachten hadden was toch niet zo’n goed plan volgens de heren verkopers, maar we waren allemaal overtuigd dat dit pak absoluut mooi zal staan. Alleen fietsen wordt een uitdaging, want mijn bovenbenen zijn al ‘te stevig’ en anders pas ik straks niet meer in mijn broek 🙁 Dat wordt dus nog even kijken wat en hoe…
Met nog 83 dagen voor de boeg … weer een paar streepjes minder!