Of … gevaarte op de weg 🙂
11 meter lang en 3400 kg zwaar
In elk geval rijdt er weer een gediplomeerd bereider binnenkort op ‘s lands wegen. Vandaag heb ik namelijk mijn E-achter-B rijbewijs gehaald. Wat zoveel wil zeggen dat ik dus nu met zware aanhangwagens, caravans en meer van dat soort spul mag rijden. Gewoon als aanvulling en je weet maar nooit waar het goed voor is. Mijn instructeur, Wiebe, gaf mij een ruime maand geleden het advies (na een rondje met aanhanger gereden te hebben) om gewoon een dagopleiding te volgen. Erg goed! Bij Bruinsma weten ze blijkbaar van wanten! Ik heb een gezellige en leerzame dag gehad met Wiebe en dan ook nog afgesloten met het roze papiertje … of …. eigenlijk niet, want dat mag ik dus gaan inleveren en omruilen voor een pasje. Je krijgt namelijk niets meer van het CBR, behalve een ‘rijbewijshoesje’ als aandenken, maar alles gaat electronisch (lees, met een PDA). Je krijgt dus geen formuliertjes meer mee, gewoon een dag later naar de gemeente en ‘dan komt het goed’.
Voor iedereen met interesse in de route, lees hieronder verder!
Als verduidelijking op het verhaal kun je deze link bekijken, een google-map met de route die ik mocht afleggen tijdens het examen.
Je begint natuurlijk bij het CBR, terrein af en dan het industrieterrein op. We staken de Fransiscusdreef over en als snel was het naar links, een bekende weg van de instructies met Wiebe. Na het rechtsafslaan was ik wat verbaasd over het ‘vroegtijdig’ linksafslaan. Na even gewacht te hebben op een dame die haar auto inparkeerde was de instructie, rechtsaf (zo, das een korte draai dan, zoom maar in bij de “i”).
Het oversteken van de Carnegiedreef ging goed (Wiebe vond dat ik nogal lang wachtte en voorzichtig was, dus deze hebben we heel wat keren overgestoken) en met weer zo’n fijne bocht de Bangkokdreef in (volgende “i”). Na op de Mekongdreef even op Oma in haar bromscootapparaat gewacht te hebben mocht ik de ‘chicane’ in op de Hanoidreef (volgende “i”) en dan de ruime bocht (nog zo’n “i”) terug richting het centrum.
Als snel was het de Tigrisdreef af en weer langs de flats rijden. De examinatrice verzocht nog een ‘in de weg staande auto’ te verplaatsen wat de man gelukkig deed (anders had ik de draai nooit gered!) en vervolgens naar mijn eigen inschatting ‘redelijk’ straatje gekeerd (bij de “hotplate”). Wel de adviezen van Wiebe opgevolgd om netjes met richtingaanwijzers de examinatrice op te halen en weer te vertrekken.
Vol afwachting wat er nu ging gebeuren was het rechtdoor naar het oude ‘Titus Brandsma’ verzorgingshuis waar ik (bij de “hotplate”) achteruit in mocht parkeren (vrachtje halen), netjes uitgelegd hoe/wat ik ging doen en best netjes achteruit gezet. De examinatrice vond me wat ‘voorzichtig’, maar iedere keer dat zij van links naar rechts (dus buiten mijn beeld achter de aanhanger) liep stopte ik acuut (“als ik u niet zie, dan rijd ik niet!”). Vervolgens richting de Karl Marxdreef om weer terug te gaan naar het CBR. Ik was zo gelukkig dat een sleepauto de weg vrijhield voor me en na wat snel optrekkende ‘nukkers’ kon ik dan ook links invoegen om weer terug te draaien op het verkeersplein.
Al met al een leerzame dag met nuttige tips ‘ter verbetering’ van mijn instructeur en de examinatrice. Het smaakt zeker naar meer dus wellicht binnenkort eens op stap met een aanhanger om de praktijk nog eens aan te scherpen!
Wow, gefeliciteerd! Man, wat een cool iets om er bij te hebben. Dat kan altijd handig zijn 🙂