Weekendje London
Zie ook deze link over mijn trainingsweek in Engeland. Dit is een kort reisverslag van het weekendje London wat Marianne en ik achter deze week hebben aangeplakt. Klik op de ‘meer’-link om meer te lezen.
Vrijdag – Heathrow-gate
Kaartje, lijn “0-2” van Paddington naar Kensington (light paars).
Op Heathrow was het dus een chaos. Het noodweer en vakantie zorgde voor veel vertragingen. Marianne zou om half vijf (local time) op Heathrow zijn en doorreizen naar ons hotel. Tom zou zijn collega naar Heathrow vergezellen en dan naar London gaan. Marianne bleek echter 2 uur vertraging (schiphol) te hebben, dus Tom en zijn collega bleven wachten op Heathrow. Uiteindelijk was Marianne om 18.12 dan toch geland maar nog geen contact, ze moest nog 45 minuten wachten voor een gate op Heathrow. Daarna was er nog ‘slechts’ een uurtje koffer zoeken op allerlei banden. Heel vervelend, maar om bijna half negen konden we dan toch elkaar in de armen sluiten. Helaas was Tom’s collega toen al weg om te proberen zijn vliegtuig te halen.
De trein, Heathrow-Express (15 minuten Heathrow-Paddington) reed lekker en mooi op tijd maar we kwamen er in London achter dat de (net gekochte) metro-tickets ‘useless’ zijn omdat de metro onder water stond, met de taxi (zelfs goedkoper) toch nog bij het hotel beland, alleen het verkeerde (knip/plakfoutje). Het Thistle Kensington Palace in plaats van Thistle Kensington Park (scheelt maar 200 meter hoor).
Aangekomen bleek onze naam en reserveringsnummer niet te kloppen en na wat strubbelingen met de reservering (2 uur later) alsnog de koffers kunnen dumpen. Wat er precies misgegaan is weten we niet want zondag en maandag bleek de receptie alles netjes in de computer te hebben. Anyway we waren nog op tijd om de kok lastig te vallen met een last-minute bestelling (10u30 local time) en konden daarna ons bed opzoeken.
Ach all well ends well zeggen de Engelsen dan. Collega veilig thuis en wij uiteindelijk ook in het hotel.
Zaterdag – Tour-de-London
Kaartje, lijn “1-1” van Kensington via West-Kensington via Chelsea naar Baker Street (diep rood).
We wilden eerst maar eens naar Harrods, want dat moet je gezien hebben toch? Tip voor de bezoeker, bereid je goed voor, neem geen tas mee (die moet je in je hand houden!) en neem de tijd.
Planning is alles, want nadat je er achter bent dat Engeland niet tegen regen en vakantiedrukte kan, blijkt dat ze in het 1e vakantieweekend ook gewoon 5 stations en twee metrolijnen platgooien. Best tof hoor, maakt het alleen maar spannender 🙂
Op een handig ‘kaartje van internet’ bleken we al snel totaal verkeerd te lopen (zie rode lijn op de kaart) maar we hebben wel erg veel van London gezien op deze manier wat ook weer mooi meegenomen is. Mooie huizen en routes en uiteindelijk (op een heel andere plek dan het internetkaartje) Harrods gevonden.
Zoals boven al beschreven is een grote tas niet handig, zeker geen rugzak want die moet onverbiddelijk ‘in de hand’ worden genomen. Dus de hele tijd met de tas in de hand gelopen (best wel onhandig).
De routebeschrijving voor binnen Harrods is geen overbodige luxe, het is *echt* groot 🙂 Maar wel allerlei leuke en mooie dingen gezien; De Egyptian escallator (met zangeres), het Dodi&Diana memorial, de pet-shop (met lieve kleine poesjes en hondjes), de muziekafdeling en nog veel en veel meer.
Eenmaal weer buiten een flinke wandeling gemaakt richting Buckingham Palace, alwaar we een behoorlijke bui over ons heen kregen. De grote bomen hielden gelukkig ook veel van de regen tegen.
Kaartje, lijn “1-2” van Baker Street naar Bank (City of London) via Piccadilly naar Queensway en Kensington (licht rood).
Marianne wilde erg graag naar Madame Tussauds, dus met de underground naar Baker Street. De rij voor de ingang was echter zo lang, dat we ons er maar niet bij aan gesloten hebben en via Oxford naar Bank gegaan zijn, St Paul’s was helaas dicht maar we hebben wel een stuk langs de Thames kunnen lopen, om vervolgens over de Milenniumbrug, langs Tate en via Blackfriars weer terug naar de tube te komen.
Op Piccadilly Circus ons verbaasd over de hoeveelheden mensen en reclame en bij het losbreken van een mega-bui snel naar de Mac voor een hamburger. Na de regen nog even over Piccadilly geflaneerd en daarna met de underground naar het hotel, alleen de Central dit keer dus bij Queensway uitgestapt om lekker door Hyde Park terug te wandelen.
Kaartje, lijn “1-3” Rondje van het huis 🙂 (licht blauw)
‘s Avonds wilde Tom net in bad gaan toen we opgeschrikt werden door een alarm. Dit bleek het brandalarm op de gang te zijn. Snel tas en jas gepakt en via de nooduitgang naar buiten. Buiten aangekomen moesten we omlopen naar de ingang van het hotel en al snel werd duidelijk dat het om vals alarm ging en mocht iedereen weer naar binnen.
Zondag – Her Majesty live and wax-a-life
Kaartje, lijn “2-2” van Kensington via Earls Court naar Green Park, tussenstop op Buckingham Palace en via Green Park naar Baker Street. Daarna via Bond Street naar Hyde Park en terug naar Kensington (diep blauw).
Omdat Marianne toch graag de ‘Changing the guards’ wilde zien zijn we naar Buckingham getogen. We waren niet eens zo gek laat (dachten we) maar ruim voor 11u is toch te laat als je een goede plek wilt. Zelfs de fontein en de Green Park gates zaten al vol met mensen.
Uiteindelijk vlak bij de hekken toch nog een plekje op een van de straathekken gevonden zodat we nog over de mensenmassa heen konden kijken. Erg grappig dat andere touristen niet snappen waarom het zo druk is … met name dat ze het dan aan ons vragen 🙂
Van het gebeuren zelf hebben we niet heel veel gezien, maar wel de troepen guards naar binnen zien marcheren, erg indrukwekkend. Rond de klok van twaalf hadden we het wel gezien en zijn we weer door Green Park terug gegaan naar het gelijknamige tubestation, de fanfare(s) toeterden nog toen we de tube in liepen 🙂
Vanaf Green Park zijn we naar Baker Street gegaan (Madame Tussauds!) omdat de rij nu toch wel mee zou vallen … ja, korter wel inderdaad 🙂 Maar nog steeds een half uur buiten wachten tot je er achter komt dat het na binnenkomst nog een uur doet. Nadeeltje, de bordjes kloppen … 60 minuten is inderdaad 60 minuten 🙁
Madame Tussauds zelf was mooi om te zien, alleen erg veel Britse (duh!) sterren binnen en ook niet heel uitgebreid. Men heeft veel moeite in de omgeving gestoken en het feit dat er veel mensen doorheen willen lopen, helaas ten koste van het aantal wassen beelden. De beelden die er staan mag je dan wel weer knuffelen of omver lopen (oops).
Ons kaartje gaf ons ook toegang tot de Chamber of …. wat heel eng (zou moeten zijn) was? doordat er ‘live actors’ waren die je de stuipen op het lijf joegen (uhuh?). Op zich grappig om mee te maken, maar we waren niet echt onder de indruk 🙂
Wel leuk om te zien dat Madame Tussauds ook echt hier geleefd heeft (tenzij de ‘death certificate’ vervalst is). Misschien wel tezamen met heer Sherlock Holmes die ook een prominente plaats in de straat heeft (brons in plaats van was).
Al met al een mooie herinnering en Marianne staat zelfs nog met wat prominenten op de foto 🙂
Omdat we toch wel hongerig waren van het een en ander op Bond Street nog even wat winkels bekeken (van buiten) om in de Speakers’ Corner van Hyde Park te belanden. Voor iemand die het fenomeen niet kent enorm grappig om mee te maken. Grote drommen mensen die luisteren naar iemand die tegen ieder die het maar wil horen zijn mening verkondigd! Wij hebben dat onder het genot van een broodje en drankje gedaan … prima hoor, ouwehoeren, maar dan wel graag nuttig.
Daarna zijn we lekker wezen wandelen door Hyde Park om na wat R&R in het hotel te gaan eten bij een Italiaan op Gloucester Street. Er zitten daar twee Italianen naast elkaar (wij hebben bij de kleinste van de twee restaurants gegeten) en we kunnen ons nauwelijks voorstellen dat het eten bij de ander lekkerder kon zijn. Helaas werden tips (fooi) niet op prijs gesteld, men telde zelf alvast 12.5% bij de prijs op, jammer joh! Het kon ons niet deren, het eten smaakte er niet minder op (en de koffie was Italiaans goed!).
Maandag – From West to East and back to NL again
Kaartje, lijn “3-1” van Kensington met de Circle naar London Tower gegaan, de Tower Bridge over gelopen en via de Circle terug naar Embankment om daar via Horse Guards, Downing Street en de Big Ben te lopen. Bij St. James via de Tube naar Kensington en met koffers via Kensington naar Paddington (turqoise).
Vandaag heerlijk uitgeslapen om er achter te komen dat 09.25 geen verkeerde vertrektijd voor de tube is. Even opnieuw in de rij staan en je kaartje is weer voordelig 🙂 (Peak-time stopt om 09.30).
De Circle (die het eindelijk weer deed na een weekend onderhoud) bracht ons naar de Tower of London en de Tower Bridge. Na al dat puzzelen nu dus ook eens echt op het bruggetje gelopen. Hierna besloten we dat we nog een ding vergeten waren …. Big Ben. Dus via de Circle weer naar Embankment en van daar via de Horse Guards (mooi gezicht!) en Downing Street (kan er nog meer ijzer voor die straat?) naar de Big Ben gelopen. Precies op tijd om hem te horen slaan.
Nog even langs Houses of Parliament gewandeld om de drukke Bobbies en drommen visitors te aanschouwen, staat Koning Richard van Leeuwenhart ineens daar op een p-plaats. Waar Robin uithing weten we niet, maar er is dan ook weinig bos in de buurt 🙂
Op St. James Park besloten om er maar eens een eind aan te gaan breien in London en op Kensington Street nog even de Starbucks van koffie beroofd om in het hotel onze koffers op te halen en weer terug (!) naar Kensington te lopen.
De Circle bleek ineens stukken drukker en we moesten onszelf en de koffers er echt ingooien (niet dat daar iemand van onder de indruk was, gebeurd blijkbaar vaker). Op Paddington vonden we al gauw onze weg naar de Heathrow Express en een kleine 20 minuten later waren we klaar om onze boarding passes uit te printen.
Niet veel later nog lekker een hamburger by Garfunkels’ gegeten en met slechts 15 minuten vertraging kunnen boarden. Geen probleem het duurde daarna toch nog 10 minuten voor een flight-slot …. en 15 minuten … en ‘hee, de captain’.
“Helaas kunnen we niet vertrekken, een paar gates verderop is een vliegtuig bij het achteruit rijden tegen een catering truck geramd. Airport authorities hebben deze wing nu platgelegd en we moeten wachten tot ze hem weer vrijgeven ….”. Lekker dan 🙁
Uiteindelijk dus een uur vertraging en het eerste vliegtuig wat na ons van de wing weg mocht was het betreffende vliegtuig, viel wel mee dus … (denken we). Op Schiphol werden we verrast door Harm die ons vroeg welke band en na ons ‘euh … 8’? riep dat daar al koffers lagen. Niet te geloven, na alle bagage ellende liggen die van ons als 1e op de band, nog voor we er goed en wel waren. Gewoon binnen 10 minuten na landing dus al met je koffer bij de parkeergarage 🙂
Al met al dus een snel besluit van een soms eindeloos vertraagd weekend. Wij hebben genoten en het is zeker voor herhaling vatbaar. London, bedankt!