Gisteravond de fiets al in de auto geladen, er moest voor de opdracht nog verhuisd worden ‘s nachts namelijk, en ‘s ochtends naar Zaltbommel gereden om de auto voor de beurt af te geven. Snel de fiets eruit en lekker een kwartiertje rustig trappen naar Snow toe (+- 5.5 km). Kort in de middag was hij al weer klaar en kon ik hem weer ‘opfietsen’, en toen was het wachten tot na de borrel …
Robert en ik hebben snel wat van het lekkere buffet genomen en zijn ons toen gaan omkleden en voorbereiden voor een lekker tochtje. Gezien de wind hebben we dezelfde route als vorige lente genomen, doortrappen naar Tiel. Het is heerlijk om met zijn tweeen op de ligfiets& naast elkaar te touren, je merkt wel het ‘ervaringsverschil’ tussen iemand die er al jaren op fietst en een broekje zoals ik, maar het was een lekker tochtje.
(En ja, we hebben net als veel collega sportivisten netjes om acht uur rust gehouden, wat helaas niet van een stel motorblazers gezegd kon worden, eikels!)
Voor de statistiekfreaks; 1u55 met een max van 37 (Robert 55), 50,6 km en een gemiddelde van 26.5 (Waardenburg -> Tiel -> (pontje) Zaltbommel -> Waardenburg).
Even corrigeren. Max snelheid van mij was maar 54.9 km/u 😉
Tegen de wind was het zeker niet altijd even makkelijk hoor, ook een ervaren ligger moet dan harder werken. En ja wij (ervaren liggers) zijn ook wel gevallen. Om een blunder te vertellen. Bij Mc Donalds een flurry halen en dan wegrijden terwijl je fiets nog op slot staat… Daar lig je dan ;-).
Robert